Утопія – хай і ня казка,
Ды ўсё-такі з гэтага роду.
А казка – ня болей чым казка,
Як кветка бяз завязі плоду.
Ёй вераць маленькія дзеці,
Ня менш і дарослыя, праўда, –
I казцы пра рай на тым сьвеце,
I казцы пра сьветлае заўтра...
Уцешная байка-прыдумка –
Ад болю душэўнага лек...
Ніколі ў нялёгкіх варунках
Бяз казкі ня жыў чалавек.
1992
|
|
